4.5 Metabolik bozukluk
Tiroid hormonu Na+, K+-ATPase pompası ve sarkoplazmada Ca2+-ATPase kanalları gibi miyozin izoformları için miyosit-spesifik gen ekspresyonunu kontrol etmektedir. miksödemin aksine tirotoksikozda iskelet kaslarının kontraktilite ve gevşemesinde artış olduğu gözlenmiştir. hipotiroidizimde temel enerji yolundaki oksidatif metabolizmayı kontrol eden anahtar enzimler inhibisyon için görev alır ve hipertiroidizmde çok fazla glikozis gerekmektedir.
her iki durumda da kasların performansı düşmekte ve egzersizle laktik asit birikimi olmaktadır.
bunun nedeni hipotiroidizmdeki pirüvat oksidasyonunda ve proton taşınmasında defekt olmasıdır, hipertiroidizmde ise glikozisin hızlanmasından dolayıdır.
kas glikozisi mitokondrial oksidasyonu aşmaktadır, pirüvatın laktik dehidrogenaz ile laktata dönüşmesi hızlanmakta ve laktat/pirüvat oranı artmaktadır. tiroid disfonksiyonunda görülen egzersiz sırasındaki mitokondrial disfonksiyon intra sellüler asidoza neden olmaktadır. bu anormallikler distiroidizmli insanlarda neden egzersiz intorelansı geliştiğini kısmen açıklayabilir.
tiroid disfonksiyonlu hastalarda ki egzersiz artmasıyla bozulmuş inotropik ve kronotropik yanıtların olmasının diğer olası metabolik nedenlerine gelince, tirotoksikozis hızlı-miyozin ve hızlı-twitch liflerde artış olmakta, bunlar kontraksiyon sırasında yavaş-twitch kas liflerine göre oksijen kllanımı açısından daha az ekonomiktir. hipertiroidizmde aşırı ısı üretimi azalmış egzersiz veriminin diğer bir nedeni olabilir. tirotoksikozisde efor toleransı ayrıca bozulmaktadır, çünkü protein katabolizmasının artışına bağlı olarak iskelet kas kitlesi ve oksidatif kapasitesi azalıştır.
tiroid hormonları mitokondri miktarını ve enzim aktivitesini etkilemektedir, ve hipertiroidizimde kas oksidatif kapasitesinin artmasına karşın egzersiz intoleransının klinik semptomları artmaktadır.
miksödemde kardiyovaskuler desteğin yetersiz olması tutulumun esas faktörlerinden birisidir. yetersiz iskelet kas kan akımı, oksijen dağılımı ve kanla taşınan substratların azalmasına neden olur bundan dolayı egzersiz kapasitesini ve dayanıklığı ayarlamaktadır. sonraki etkisi intramuskuler glikojen bağımlılığının artmasıyla sonuçlanır. Ayrıca, serbest yağ asitlerinin adipoz dokudan mobilizasyonun azalması ve sonuç olarak hipotiroid durumda düşük plazma serbest yağ asit bileşiklerinin aktif iskelet kasına taşınmasında problemi oluşmaktadır. Buna karşılık, tirotoksikozda kardiovaskuler destek artmaktadır, egzersiz intoleransına diğer faktörler karışmaktadır.
kas glikojenine güvenin artması dayanıklığın azalmasında esas nedenlerinden birisidir. hipertiroidizmdeki biyokimyasal değişiklikler glikolizise doğru akımı artırmaktadır buda glikojene olan bağımlılığa sebeb olmaktadır [22–28].
miksödemli hastalar sık sık kas zayıflığından, kramplardan ve kolay yorulmaktan şikayet etmektedir.
Hipotiroidizim, enerji üretimindeki düşmey ve özellikle mitokondrial metobolizma ile metabolik miyopatiyi indüklemektedir. bunun nedeni ana oksidatif yolaklardaki (substrat birleşmesi, substrat oksidasyonu) ve solunum zincirindeki yaygın inhibisyonlardır. azalmış enerji tüketimi miyozin yavaş ATPase üreten izoformununa dönüşmesiyle ilgili olabilir, ve trans-sarkolammik transportun kısmi bozulmasıdır. Egzersiz intoleransının nedeni bir çok metabolik yolakların anormal işlemesindendir, glikozis gibi , mitokondrial metabolizmayla ilgili bozulmalar ve anaormal protonlar ile monofosfat iyonlardan oluşmaktadır, ayrıca anarmal kalsiyum metabolizması, bunlar aktin-miyozin etkileşimini değiştirmektedir. ATPaz bağımlı pomparın sayısndaki azalma anarmal intrasellüler sodyum seviyesi anlamına gelmektedir ve membran uyarılabilirliğinde bozuklukların sık görülmesini açıklar. ratların treadmillde (ayak değirmeni) yapılan koşu çalışmalarının yüksek oksidasyonlu egzersiz sırasındaki kan akımları, hipotiroid ratların ekstensor kaslarında ötiroid ratlara göre düşük olduğu gösterilmiştir.
hipoperfüzyona anormak kardiak ve vaskuler fonksiyonların katkıda bulunduğu görülmektedir. arteriel damarların izole segmentlerini içeren deneyler, hipotiroid hayvanlarda kasılmalar için potansiyellerin normal olduğunu göstermektedir; ancak düşük vasodilatotor potansiyeller miksödemle ilişkilidir. endotel ve vaskuler düz kasın her ikisinin disfonksiyonu vasodilatasyon için potansiyelin azalmasına katkıda bulunduğu görülmektedir. vasodilator substansların değiştirlmiş yetenekleri ve/veya bu vazodilatotorlare yanıtların değişmesi- örn., asetilkolinle indüklenmiş vasorelaksasyonda önemli derecede azalma olması- vaskuler disfonksiyona neden olabilir. bozumuş vaskuler fonksiyonun diğer faktörlerle etkileştiği görülmüştür, zayıf miyokardial fonksiyon ve enerji metabolizmasındaki değişiklikler , egzersiz intoleransında uzlaşmaktadır [28–34].
Tiroid hormonu Na+, K+-ATPase pompası ve sarkoplazmada Ca2+-ATPase kanalları gibi miyozin izoformları için miyosit-spesifik gen ekspresyonunu kontrol etmektedir. miksödemin aksine tirotoksikozda iskelet kaslarının kontraktilite ve gevşemesinde artış olduğu gözlenmiştir. hipotiroidizimde temel enerji yolundaki oksidatif metabolizmayı kontrol eden anahtar enzimler inhibisyon için görev alır ve hipertiroidizmde çok fazla glikozis gerekmektedir.
her iki durumda da kasların performansı düşmekte ve egzersizle laktik asit birikimi olmaktadır.
bunun nedeni hipotiroidizmdeki pirüvat oksidasyonunda ve proton taşınmasında defekt olmasıdır, hipertiroidizmde ise glikozisin hızlanmasından dolayıdır.
kas glikozisi mitokondrial oksidasyonu aşmaktadır, pirüvatın laktik dehidrogenaz ile laktata dönüşmesi hızlanmakta ve laktat/pirüvat oranı artmaktadır. tiroid disfonksiyonunda görülen egzersiz sırasındaki mitokondrial disfonksiyon intra sellüler asidoza neden olmaktadır. bu anormallikler distiroidizmli insanlarda neden egzersiz intorelansı geliştiğini kısmen açıklayabilir.
tiroid disfonksiyonlu hastalarda ki egzersiz artmasıyla bozulmuş inotropik ve kronotropik yanıtların olmasının diğer olası metabolik nedenlerine gelince, tirotoksikozis hızlı-miyozin ve hızlı-twitch liflerde artış olmakta, bunlar kontraksiyon sırasında yavaş-twitch kas liflerine göre oksijen kllanımı açısından daha az ekonomiktir. hipertiroidizmde aşırı ısı üretimi azalmış egzersiz veriminin diğer bir nedeni olabilir. tirotoksikozisde efor toleransı ayrıca bozulmaktadır, çünkü protein katabolizmasının artışına bağlı olarak iskelet kas kitlesi ve oksidatif kapasitesi azalıştır.
tiroid hormonları mitokondri miktarını ve enzim aktivitesini etkilemektedir, ve hipertiroidizimde kas oksidatif kapasitesinin artmasına karşın egzersiz intoleransının klinik semptomları artmaktadır.
miksödemde kardiyovaskuler desteğin yetersiz olması tutulumun esas faktörlerinden birisidir. yetersiz iskelet kas kan akımı, oksijen dağılımı ve kanla taşınan substratların azalmasına neden olur bundan dolayı egzersiz kapasitesini ve dayanıklığı ayarlamaktadır. sonraki etkisi intramuskuler glikojen bağımlılığının artmasıyla sonuçlanır. Ayrıca, serbest yağ asitlerinin adipoz dokudan mobilizasyonun azalması ve sonuç olarak hipotiroid durumda düşük plazma serbest yağ asit bileşiklerinin aktif iskelet kasına taşınmasında problemi oluşmaktadır. Buna karşılık, tirotoksikozda kardiovaskuler destek artmaktadır, egzersiz intoleransına diğer faktörler karışmaktadır.
kas glikojenine güvenin artması dayanıklığın azalmasında esas nedenlerinden birisidir. hipertiroidizmdeki biyokimyasal değişiklikler glikolizise doğru akımı artırmaktadır buda glikojene olan bağımlılığa sebeb olmaktadır [22–28].
miksödemli hastalar sık sık kas zayıflığından, kramplardan ve kolay yorulmaktan şikayet etmektedir.
Hipotiroidizim, enerji üretimindeki düşmey ve özellikle mitokondrial metobolizma ile metabolik miyopatiyi indüklemektedir. bunun nedeni ana oksidatif yolaklardaki (substrat birleşmesi, substrat oksidasyonu) ve solunum zincirindeki yaygın inhibisyonlardır. azalmış enerji tüketimi miyozin yavaş ATPase üreten izoformununa dönüşmesiyle ilgili olabilir, ve trans-sarkolammik transportun kısmi bozulmasıdır. Egzersiz intoleransının nedeni bir çok metabolik yolakların anormal işlemesindendir, glikozis gibi , mitokondrial metabolizmayla ilgili bozulmalar ve anaormal protonlar ile monofosfat iyonlardan oluşmaktadır, ayrıca anarmal kalsiyum metabolizması, bunlar aktin-miyozin etkileşimini değiştirmektedir. ATPaz bağımlı pomparın sayısndaki azalma anarmal intrasellüler sodyum seviyesi anlamına gelmektedir ve membran uyarılabilirliğinde bozuklukların sık görülmesini açıklar. ratların treadmillde (ayak değirmeni) yapılan koşu çalışmalarının yüksek oksidasyonlu egzersiz sırasındaki kan akımları, hipotiroid ratların ekstensor kaslarında ötiroid ratlara göre düşük olduğu gösterilmiştir.
hipoperfüzyona anormak kardiak ve vaskuler fonksiyonların katkıda bulunduğu görülmektedir. arteriel damarların izole segmentlerini içeren deneyler, hipotiroid hayvanlarda kasılmalar için potansiyellerin normal olduğunu göstermektedir; ancak düşük vasodilatotor potansiyeller miksödemle ilişkilidir. endotel ve vaskuler düz kasın her ikisinin disfonksiyonu vasodilatasyon için potansiyelin azalmasına katkıda bulunduğu görülmektedir. vasodilator substansların değiştirlmiş yetenekleri ve/veya bu vazodilatotorlare yanıtların değişmesi- örn., asetilkolinle indüklenmiş vasorelaksasyonda önemli derecede azalma olması- vaskuler disfonksiyona neden olabilir. bozumuş vaskuler fonksiyonun diğer faktörlerle etkileştiği görülmüştür, zayıf miyokardial fonksiyon ve enerji metabolizmasındaki değişiklikler , egzersiz intoleransında uzlaşmaktadır [28–34].
Yorumlar
Yorum Gönder