İNGİLİZCE TIBBİ MAKALE ÇEVİRİ

DİABETES MELLİTUS TANİMİ : Diabetes mellitus, insülin salgısının mutlak veya nispi eksikliği ya da insülin rezistansı ile oluşan, hiperglisemi ile kendini gösteren, karbohidrat, yağ ve protein metabolizması bozukluklan ile karakterize bir hastalıktır. Bilindiği gibi diabetes mellitusun tanısı klasik klinik semptomlar ve glukoz toleransındaki bozukluğun gösterilmesine dayanır. Diabetes mellitus'taki klinik bulgulann kendini göstermesi, glukoz toleransındaki mutad bozukluk yanısıra glukoz ve lipid metabolizmasında değişiklikler nedeniyle ortaya çıkması muhtemel komplikasyonlara bağlıdır. Diğer taraftan bu hastalık çoğu kez tesadüfen bakılan kan şekeri ya da idrar tetkiki sonucu karşımıza çıkmaktadır. EPİDEMÎYOLOJİSİ : Diabet prevelansını doğru olarak belirlemek biraz zordur, çünkü tanı için kullanılan kriterler taramayı yapan gruplar arasında ve yıllara göre farklılıklar göstermektedir. Bunun ötesinde diabet prevelansı etnik grup farklılıklan, yaş, ekonomik şartlar ve muhtemelen çevr...

Kronik, kararlı iskemik kalp hastalıgına yaklasım MIYOKARD ISKEMISININ FIZYOPATOLOJISI Angina miyokardın oksijen gereksinimi ile temini arasındaki dengesizlikten kaynaklanan, miyokard iskemisinin bir belirtisidir (Sekil 9.1) Tedavinin amacı bu dengesizligi düzeltmektir. Miyokard iskemisi sol ventrikül bozukluguna yol açar, bu da koroner kan akımında ve oksijen temininde azalmaya neden olur. Bu durum sempatik aktivitenin ve katekolamin sagılanmasının artmasıyla, tasikardiye ve böylece miyokardın oksijen gereksiniminin daha da artmasına yol açar. Koroner arter kan akımı öncelikle diyastol sırasında olusur ve tasikardi diyastolik dolum zamanını azaltarak koroner perfüzyonda azalmaya yol açar. Kronik iskemi uzun süreli, geri dönüsümlü sol ventrikül disfonksiyonuna yol açabilir (hiberne miyokard). KLINIK ÖZELLIKLER Anginanın ilk saptanması ve degerlendirilmesinde, klinik bulguların çok az olması nedeniyle hikaye çok önemlidir. SEMPTOMLAR Angina sıklıkla retrosternal agrı veya rahatsızlık hi...

Ateromatöz plak kardiyovasküler hastalık (KVH) fizyopatolojisini belirler. Koroner arter hastalıgı (KAH) patogenezi, patolojisii, tanısı ve tedavisini rasyonel bir sekilde anlasılmasında plak olusumu ve progresyonu merkezi rol oynar. Baslangıçtaki olusumdan sonra plagın progresyonu kararlı veya kararsız bir lezyona dogru ilerleyebilir. Erozyonlu veya rüptürlü kararsız bir plak tüm akut koroner sendromların (AKS) alısılagelmis en son halini temsil eder. Kardiyak biyolojik isaretler (biomarker’lar) bu sürecin bütün asamalarını degerlendirmek için kullanılabilir, fakat konvansiyonel olarak su dört sürecin degerlendirilmesine bölünebilir: KVH olusma riski, plak rüptürü riski, AKS’de tanı ve prognoz, ve miyokard fonksiyonunun degerlendirilmesiı (Sek.8.1). PLAK OLUSUMUNUN VE PROGRESYONUNUN BIYOLOJIK IŞARETLERI Plak olusumunun baslaması genetik ve çevresel faktörlerin etkilesimi sonucunda olur. Post-mortem çalısmalar çocuklarda ve genç eriskinlerde erken ateromatöz degisikliklerin saptanabild...

Kardiyovasküler hastalık epidemiyolojisi Epidemiyoloji, tanımlanmıs popülasyonlarda hastalıklarla ilgili olarak yapılan, çalısmalara verilen genel isimdir. Bu bölüm kardiyovasküler hastalıkların epidemiyolojisi üzerinde odaklanmıs olup, özellikle istatistiklerin derlemeleri, cografi ve geçici dagılım ile ilgili gözlemler ve açıklamalar genel bakıs açısıyla ele alınmaktadır. Burada, Ingiltere’deki kardiyovasküler hastalık prevalansı (belirli bir zamanda, spesifik bir popülasyondaki kayıtlı olguların toplam sayısı) ve insidansı (belirli bir zaman aralıgında, örnegin bir yılda olusan yeni olguların sayısı) üzerine bazı anahtar verileri diger Avrupa ülkeleri ve ABD ile karsılastırarak inceleyecegiz. Dolayısıyla angina, miyokard infarktüsü (MI), koroner kalp hastalıgı (KKH), kalp yetersizligi ve aritmi kaynaklı mortalite ve morbidite ile iliskili olan yorumlarımızı büyük ölçüde kısıtlayacagız. Aterotrombotik kardiyovasküler hastalıgın etyolojisi çok faktörlüdür. Kisiyi, hastalıgın olusumuna...

YAYGIN GELİŞİMSEL BOZUKLUKLAR ORTAK ÖZELLİKLERİ: 1- Sosyal , zihinsel, iletişimsel (özellikle sosyal ve iletişimsel) gelişim alanlarında gecikme ve özgün sapmalardır. 2- Erken başlar. 3- Kroniktir. 4- Nöropsikiyatrik bozukluklardır. 5- Erken dönemlerden başlayarak yaşamın her aşamasını etkiler. 6- Yüzleri tanımakta zorlanırlar. BU GRUPTA YER ALAN HASTALIKLAR (DSM-IV ‘de) 1- Otistik bozukluk (= Otizm Yelpaze Bozuklukları) 2- Rett Bozukluğu 3- Çocukluğun Tümleşik olmayan Bozukluğu 4- Asperger Bozukluğu 5- Başka türlü adlandırılamayan YGB OTİSTİK BOZUKLUK (= Otizm Yelpaze Bozuklukları) 1943 ‘de Leo Kanner tarafından “İnfantil Otizm” olarak tanımlanmıştır. 1980’de Amerikan Psikiyatri Derneğinin (APA) sınıflandırmasında YGB başlığı altında ele alınmıştır. YGB içinde en çok bilinendir. Sıklık 7.1/10 000 (YGB 20/10 000)...